Acido's Website - Lowlands 2008

LIEDEWIJ LOORBACH

De spreekstalmeester die de duizenden bezoekers in de Bravotent zaterdag op het hart drukte voldoende water te drinken, werd weggefloten. Op Lowlands maken mensen zelf wat uit wat ze doen, juist daar draait het festival om. En om muziek, natuurlijk.

Op Lowlands kun je lekker met je vrienden in een jarentachtigtennisoutfit over het terrein buitelen zonder dat iemand je als freak veroordeelt. Op Lowlands durf je lekker vals een karaokenummer te zingen voor een rij wachtenden bij de Magneetbar, en op Lowlands doet iedereen op de dansvloer mee met het afrollen van een afzetlint.

Het publiek is open en enthousiast en als een artiest de juiste snaar raakt, wordt de vonk heel snel een vuur. Zoals bij Lucky Fonz III, de Amsterdamse singer-songwriter die gisteren de dag mocht openen. Hij stond op een groot podium, met alleen een gitaar en een piano. Meer nog dan met zijn mooie liedjes kreeg Lucky Fonz III het brakke publiek rond het middaguur in vertederende stemming met zijn charme en zijn grapjes. ''Niet meer meeklappen, dan raak ik in de war. Jullie hebben ritmegevoel.''

Ander hoogtepunt van gisteren was MGMT, een jong Amerikaans bandje dat ouderwetse psychedelica voorziet van een fris jasje en dat live vies en toch helder wist te brengen. Tot buiten de tent stonden mensen opeengepakt om ze te zien optreden, en iedereen - binnen en buiten - ging plat.

De IJslandse droomrockers van Sigur Rós zorgden later voor een magistrale set, geholpen door Moeder Natuur die een van de stortbuien plande vlak voor aanvang van het concert en zorgde dat de lucht openbrak tegen het einde ervan.

De eerste echte bui daalde pas neer op het festivalterrein rond zeven uur zondagavond. Tot die tijd hadden de vijfenvijftigduizend bezoekers - de zestiende editie van het festival was daarmee uitverkocht - hun kaplaarzen en poncho's voor niets meegesleept.

De opzet van het Charliepodium in de buitenlucht pakte dan ook gunstig uit. Onder een blauwe hemel klonken die Britten van Los Campesinos! nog vrolijker dan onder een tentdoek. Bij het andere kleine podium, de X-Ray, was het juist naar lucht happen. In de kleine hangar stonden de niet zo bekende bandjes geprogrammeerd, en waar veel meer mensen op afkwamen dan erin konden. Dat was dringen en zweten, en je richting uitgang laten duwen als je e en zuurstoftekort voelde opkomen.

Vrijdagnacht draaide Promo, hardcore dj en producer de X-Ray bijna 'kapot'. Ooit riep de Noord-Hollander dat Lowlands hem nooit zou boeken omdat hij te hard was, de bezoekers die vrijdag erbij waren, smulden ervan. Ze zetten de beukende beats van de dj nog extra kracht bij door de ijzeren muren met vuisten te bewerken.

Does it offend you, yeah? hitste zaterdagavond in de hangar de boel op. Terwijl verderop de oude rotten van de Sex Pistols er in een leeglopende tent maar geen einde aan konden breien - Johnny heeft nog steeds een enorme strot, alleen moet hij nu af en toe bijkomen van de inspanningen met de armen in de zij -, riep het jonge Britse bandje in de X-Ray: Fuck the Sex Pistols! En het jonge publiek was het daar hartgrondig mee eens.

De vrouwen waren dit jaar goed vertegenwoordigd. Anouk was als rockdiva innemend en won vrijdag vriend en vijand voor zich. Santogold uit New York bracht de meest vernieuwende muziek met haar mix van zwarte beats en witte rock. Haar stem was krachtig en de twee danseressen zorgden ervoor dat 's nachts op alle Lowlandsdansvloeren meisjes pasjes stonden na te bootsen.

De grote belofte uit Zweden, Lykke Li, deed haar best om met flair, goede stem en belletjes het publiek voor haar artistieke liedjes te winnen. Dat ging haar niet makkelijk genoeg af en pruilend verliet ze het podium.

Dat ging bij NERD wel anders, een dag eerder in die hele grote tent aan het andere uiteinde van het terrein. Het publiek wilde de band met de twee drummers en de producerende rappers/zangers na het uitzinnige concert maar niet laten gaan. Even leek het of er toch een toegift zou komen, maar Pharrell Williams deed niets anders dan staan in de schijnwerper en het gejuich van zeker tienduizend mensen over zich heen laten komen.

De Nederlandse hiphopafdeling had eerder op de dag de klus ook succesvol geklaard. The Opposites gaven een beukende show, alle hits jasten ze er op hoog tempo doorheen, met groot enthousiasme en gekleed in een rappersoutfit van blote bast gecombineerd met spijkerbroek en blousende boxershort.

De Jeugd van Tegenwoordig mocht de dampende zaal onmiddellijk overnemen. Ze schakelden een tandje terug en gingen niet voor makkelijk effect, maar voor creativiteit en muzikaliteit. Daar is Lowlands vooral voor bedoeld.